Łuszczyca jest długotrwałą chorobą skóry, która może również wpływać na paznokcie i stawy. Od czasu do czasu ma tendencję do rozbłysku. Leczenie różnymi kremami lub maściami może często usuwać lub zmniejszać plamy (płytki) łuszczycy. Specjalna terapia światłem i / lub silne leki to opcje leczenia ciężkich przypadków, w których kremy i maści nie działały zbyt dobrze. Osoby z łuszczycą częściej niż zwykle rozwijają choroby układu krążenia (choroby serca i udary).
Czym jest łuszczyca?
Łuszczyca jest częstym stanem, w którym występuje zapalenie skóry. Zazwyczaj rozwija się jako plamy (płytki) czerwonej, łuszczącej się skóry. Po rozwinięciu łuszczycy ma tendencję do przychodzenia i odchodzenia przez całe życie. Rozbłysk może wystąpić w dowolnym momencie. Częstotliwość zaostrzeń jest różna. Może się zdarzyć, że łuszczyca oczyści się na długie zaklęcia. Jednak u niektórych osób zaostrzenia pojawiają się często. Łuszczyca nie jest spowodowana infekcją. Nie możesz przekazać go innym ludziom i nie zmienia się w raka.
Nasilenie łuszczycy jest bardzo zróżnicowane. U niektórych osób jest łagodny z kilkoma małymi plamami, które się rozwijają i są ledwo zauważalne. W innych jest wiele łat o różnej wielkości. U większości ludzi nasilenie jest gdzieś pomiędzy tymi dwoma skrajnościami.
Jakie są różne rodzaje łuszczycy?
Istnieją różne rodzaje łuszczycy. Jednak przewlekła łuszczyca plackowata (opisana poniżej) jest zdecydowanie najbardziej powszechnym i typowym typem.
Towarzystwo dermatologii podstawowej opieki zdrowotnej opublikowało „Ścieżkę leczenia” – patrz poniżej. Ma kilka zdjęć, które mogą być przydatne, a także jasny plan leczenia różnych obszarów i typów łuszczycy. Obejmuje to często trudne do leczenia obszary, takie jak twarz, ręce i okolice narządów płciowych.
Przewlekła łuszczyca plackowata
Między 8 a 9 na 10 osób z łuszczycą ma przewlekłą łuszczycę plackowatą. Wysypka składa się z plastrów (płytek) na skórze. Zdjęcie przedstawia typowe płytki łuszczycy obok normalnej skóry.
Każda tablica zwykle wygląda różowo lub czerwono z leżącymi łuszczącymi się, srebrzystobiałymi łuskami, które są szorstkie. Zazwyczaj występuje ostra granica między krawędzią płytki a normalną skórą.
Najczęściej spotykane obszary to łokcie i kolana oraz dolna część pleców. Jednak może pojawić się w dowolnym miejscu na skórze, w tym:
- Łuszczyca głowy. Dotyczy to mniej więcej połowy osób z przewlekłą łuszczycą plackowatą skóry ciała. Jednak u niektórych osób łuszczyca skóry głowy może występować samodzielnie. Wygląda na ciężki łupież. Cała skóra głowy może być dotknięta, albo może być tylko kilka łatek. Jeśli jest poważny, może prowadzić do utraty włosów u niektórych osób.
- Łuszczyca zginana. Jest to również rodzaj przewlekłej łuszczycy plackowatej, ale dotknięta skóra wygląda nieco inaczej – jest czerwona i ma stan zapalny, ale skóra jest gładka i nie ma szorstkiego łuszczenia. Występuje w fałdach skóry (zgięcia), takich jak pod pachami, w pachwinie, pod piersiami iw fałdach skóry.
- Zakres łuszczycy różni się u różnych osób i może się zmieniać od czasu do czasu u tej samej osoby. Wiele osób ma tylko kilka małych płytek o średnicy jednego centymetra, gdy ich łuszczyca się zaostrza. Inne mają bardziej rozpowszechnioną wysypkę z dużymi płytkami o średnicy kilku centymetrów. Przewlekła łuszczyca plackowata może być swędząca, ale zwykle nie powoduje zbyt dużego dyskomfortu.
Łuszczyca krostkowa
Jest to drugi najczęściej występujący rodzaj łuszczycy. Zwykle wpływa na dłonie i podeszwy stóp. (Czasami jest to nazywane krostą dłoniową). Dotknięta skóra rozwija uprawy krost, które są małymi plamami wypełnionymi płynem. Krosty nie zawierają zarazków (bakterii) i nie są zakaźne. Skóra pod i wokół krost jest zwykle czerwona i delikatna.
Rzadko postać łuszczycy krostkowej może wpływać na skórę oprócz dłoni i stóp. Ta bardziej rozpowszechniona forma jest poważniejszą postacią łuszczycy i wymaga pilnego leczenia pod opieką specjalisty od skóry (dermatologa).
Łuszczyca paznokci
Około połowa osób z jakimkolwiek rodzajem łuszczycy ma również łuszczycę paznokci. W niektórych przypadkach dotyczy to również paznokci u nóg. Łuszczyca paznokci może również występować samodzielnie, bez wysypki skórnej. Więcej informacji można znaleźć w oddzielnej ulotce o nazwie Psoriatic Nail Disease.
Łuszczyca kroplowa (kroplowa)
Jest to rodzaj łuszczycy, o której wiadomo, że spust jest zarazkiem (bakterią). Zwykle występuje po bólach gardła. Więcej szczegółowych informacji można znaleźć w oddzielnej ulotce o nazwie Łuszczyca kropelkowa.
Łuszczyca erytrodermiczna
Ten rodzaj łuszczycy występuje rzadko. Powoduje rozległe zaczerwienienie (rumień) dużej części powierzchni skóry, co jest bolesne. Poszczególne płytki łuszczycy nie są widoczne, ponieważ połączyły się. Nadal występuje zaczerwienienie i łuszczenie się skóry, a skóra jest ciepła w dotyku. Osoba z łuszczycą erytrodermiczną może również mieć wysoką temperaturę (gorączkę). Jest poważny i wymaga pilnego leczenia i przyjęcia do szpitala, ponieważ może zakłócać zdolność organizmu do kontrolowania temperatury, a także powoduje brak płynu w organizmie (odwodnienie).
Jak powszechna jest łuszczyca i kto ją otrzymuje?
Około 1 na 50 osób rozwija łuszczycę na pewnym etapie życia. Łuszczyca występuje częściej u białych ludzi. Może się najpierw rozwijać w każdym wieku, ale najczęściej zaczyna się w wieku od 15 do 30 lat.
Około 3 na 10 osób z łuszczycą ma bliskiego krewnego z tym samym problemem. Ponadto jedno duże badanie wykazało, że palacze (i byli palacze przez okres do 20 lat po poddaniu się) mają zwiększone ryzyko rozwoju łuszczycy w porównaniu z osobami niepalącymi. Jedną z teorii jest to, że trucizny (toksyny) w dymie papierosowym mogą wpływać na części układu odpornościowego związane z łuszczycą.
Co powoduje łuszczycę?
Normalna skóra składa się z warstw komórek skóry. Górna warstwa komórek (warstwa rogowa naskórka) jest spłaszczona i stopniowo zrzuca (odpada). Nowe komórki są stale wytwarzane pod spodem (w podstawowej warstwie naskórka), aby zastąpić górną warstwę szopy. Komórki stopniowo przechodzą z warstwy podstawowej do górnej warstwy rogowej. Zwykle trwa około 28 dni, zanim komórka w warstwie podstawowej dotrze do górnej warstwy skóry i zostanie zrzucona. Powyższy diagram pokazuje przekrój normalnej skóry.
Ludzie z łuszczycą wytwarzają więcej komórek skóry niż normalnie i robią je szybciej. Skóra staje się również zapalna. Przyczyna tych zmian nie jest w pełni zrozumiała, ale obecnie uważa się, że łuszczyca jest prawdopodobnie chorobą autoimmunologiczną. Normalnie układ odpornościowy niszczy wszystko, co jest obce – np. Bakterie lub wirusy. W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy błędnie traktuje części ciała jako obce. Dziedziczne (genetyczne) czynniki również wydają się odgrywać rolę. Może się zdarzyć, że jakiś czynnik w środowisku (być może wirus) wyzwala warunek, aby zacząć od kogoś, kto jest już genetycznie podatny na jego rozwój. Badania nadal próbują znaleźć dokładną przyczynę.